quarta-feira, 28 de setembro de 2011
O Porto bem manobrado
O centro histórico do Porto está em festa! De hoje até ao próximo domingo, dezenas de iniciativas culturais, gastronómicas e ecológicas vão encher praças, pracinhas, prédios outrora fechados, pátios e jardins. Alguns terrenos baldios aperaltaram-se e transformaram-se em hortas comunitárias; uma escola fechada há muito reabrirá para workshops para miúdos e graúdos; a Sé irá recordar as feiras que lá se faziam há vários séculos atrás, com uma grande feira de artesanato contemporâneo e objectos retro, que juntará todas as feirinhas da cidade numa só; os piqueniques vão encher jardins mortiços; os gigantones e tambores vão percorrer as velhas calçadas; peças de teatro, video performances e projecções nas fachadas dos edifícios vão surpreender em cada esquina. E ainda por cima, tudo de borla! Quem se junta à malta?
Temas:
Performances,
Porto
sexta-feira, 23 de setembro de 2011
Quinze queers
quarta-feira, 21 de setembro de 2011
Musiquices
A malta mete coisas na cabeça e não há quem as tire. A malta sou eu mesmo e um dia suspirei: "como seria bom ouvir o Fausto ao vivo e ao ar livre, numa noite quente de verão, de uma qualquer vila desse Alentejo caiado de branco". Pois bem, serenamente esse suspiro tornou-se realidade. Parcialmente. Foi na passada 6feira que ele e a sua trupe subiram para um palco montado num jardim, rodeado de outros suspiradores e simpatizantes. O verão ainda cá anda, embora o vento que soprava, mais fazia recordar-nos os dias outonais que vão chegando. E a Amadora é tudo menos uma vila alentejana. Mas nem por isso saí defraudado. Perdoaram-se alguns problemas de som e as distrações do senhor. E recuei vários anos atrás, ao recordar o autorádio a tocar "A ópera mágica do cantor maldito", rumo a lugar incerto mas com o coração certo de amor. E outra trupe, a de amigos, encheu-me de sorrisos e de um bem estar que fez bem. Obrigado J.
"A penumbra da claridade", Fausto Bordalo Dias
"A penumbra da claridade", Fausto Bordalo Dias
Temas:
Sons
A Casa da Ponta (prós amigos)
Quem a viu e quem a vê! Conheci-a maltratada pelo tempo e pelas mãos de quem acha que as casas arrendadas são unicamente dos senhorios. Mesmo assim, o seu charme era visível nas janelas que iluminavam as divisões interiores, nos soalhos longos e firmes, nas divisões amansardadas que pediam umas janelas para observar as estrelas, no seu corredor comprido e largo, nas madeiras pintadas inúmeras vezes, nos sobreviventes relevos do estuque da sala, nas escadas que nos empurram para o sótão e no acarinhado jardim/horta que espreitava lá fora.
Anos mais tarde e depois de fins de semana e férias a fio aplicados na sua recuperação, feita a custos milimetricamente controlados e de muitos sacrifícios dos seus donos, eis que ressurge no seu esplendor. A Casa do Mestrinho está pronta para receber quem a queira amar, mesmo que por breves dias, semanas ou meses. Quem a viu e quem a vê!
quarta-feira, 14 de setembro de 2011
Amor de j.
"Corre, Salta, Brinca, Vola", Anna Roig i l'ombre de ton chien
Aquesta és una cançó per abans d'anar a dormir,
perquè descansis convençuda de que ets feliç de ser aquí,
que fas bé deixant sortir els teus comentaris espontanis,
que tens raó de deixar els mals oblidats al soterrani.
Corre, salta, brinca, vola i vés pel carrer cantant.
Jo també vaig ser petitona un dia i me n’estava oblidant.
Corre, salta, brinca, vola i vés pel carrer cantant.
Jo també vaig ser petitona un dia i me n’estava oblidant.
Ara encara ets petitona i no entens ben bé que et dic,
perquè com que ets petitona segur que ja ho fas així.
Però quan creixis, si ensopegues o algú et trenca el cor,
promete'm que continuaràs sent la que res no li fa por.
Corre, salta, brinca, vola i vés pel carrer cantant.
Jo també vaig ser petitona un dia i me n’estava oblidant.
Corre, salta, brinca, vola i vés pel carrer cantant.
Jo també vaig ser petitona un dia i me n’estava oblidant.
Això t'ho dic, suposo, perquè no et passi com a mi,
que en alguns moments al creixer m'he oblidat de ser així.
Jo el que vull es que els teus ulls dolços brillin sempre com tresorsi que dormis ben tranquil·la i sense preocupacions.
Corre, salta, brinca, vola i vés pel carrer cantant.
Jo també vaig ser petitona un dia i me n’estava oblidant.
Corre, salta, brinca, vola i vés pel carrer cantant.
Jo també vaig ser petitona un dia i me n’estava oblidant.
sexta-feira, 2 de setembro de 2011
Os novos anfitriões
Temas:
Fotos,
Os Caldeireiros
Subscrever:
Mensagens (Atom)